‘t Swieneparredies is een initiatief van de in 2005 overleden Violette Sanders. In 1996 verhuisde Violette van Blijham naar Nieuw Scheemda, omdat een grote boerderij meer mogelijkheid biedt, om bezoekers te ontvangen. “Het varken moet weer onder de mensen”, aldus Violette. En dat lukt aardig, want sinds de feestelijke opening van de expositieruimte in de schuur van haar boerderij, op 27 september 1999, kwamen al duizenden bezoekers uit binnen- en buitenland bij Violette en haar varkens over de vloer. Je vraagt je af waarom zet iemand zich zo in voor varkens ? Het antwoord geeft Violette in het voorwoord van haar boek “Het varken als gezelschapsdier” Leest u maar:

“VARKENS? Die vieze beesten?” Dat was steevast de reactie van mensen, wanneer ik als jong meisje vertelde dat varkens zulke leuke dieren zijn. Vrijwel niemand kon of wilde geloven dat varkens zindelijk zijn, sociaal en intelligent. Men “wist” immers dat ze in de mest rollen, dom, lui en vraat zuchtig zijn. Het verbaasde mij dat varkens bij zo veel mensen zo’n ongefundeerde reactie van afschuw opwekten en ik nam mij toen heilig voor om het voor dit ten onrechte zo verguisde dier op te nemen.

In 1993 verscheen in het Groninger Dagblad een paginagroot artikel over ’t Swieneparredies en mijn leven met varkens. Varkensliefhebbers reageerden enthousiast en hartverwarmende reacties stroomden binnen.

Mensen blijken een ingewikkelde relatie te hebben met het varken. Het is een bijzondere band, vol genegenheid, afkeer, sentimentaliteit, schuldgevoel en bovenal onwetendheid. Een kortademig, dik rond varken dat nauwelijks nog kan lopen, vindt men komisch en vertederend, terwijl een gezond actief zwijn menigeen angst inboezemt of op z’n minst ontzag.

Biggetjes stelen onze harten. De film over het biggetje Babe was een enorm kassucces en inspireerde helaas weer veel mensen tot de ondoordachte aanschaf van een varkentje. Het varken fascineert ons. Het dier is groot en zwaar en toch elegant. Het is sterk en eigenzinnig, maar ook trouw en gezellig. En het kan de pest krijgen. Dan worden ze massaal vernietigd en heeft iedereen medelijden bij het zien van de tvbeelden.

Maar waar kun je nog varkens ontmoeten of leren kennen? Miljoenen varkens in ons land leiden een verborgen bestaan in hightech stallen. Het dier is onbereikbaar geworden voor de buitenstaander. Dit maakt de behoefte aan voorlichting over varkens alleen maar groter.